IV Ogólnopolski Kongres Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich

POSŁANI, ABY ODNOWIĆ ŚWIAT

14 czerwca 2014 r. w Sanktuarium bł. Ks. Jerzego Popiełuszki w Warszawie odbył się IV Ogólnopolski  Kongres Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich, w którym uczestniczyło około 600 przedstawicieli blisko 140 ruchów i stowarzyszeń aktualnie działających w Polsce, wśród nich 5 członkiń ZG Katolickiego Stowarzyszenia Pielęgniarek i Położnych Polskich z Prezeską Krystyną Starostą.

Kongres rozpoczęła Msza św. dziękczynna za kanonizację Jana Pawła II, której przewodniczył Nuncjusz Apostolski abp Celestino Migliore. Homilię wygłosił abp Józef Kupny, który zwrócił uwagę na to, co najbardziej istotne w naszym działaniu. Najważniejszy jest Jezus. To On posyła i prowadzi tam gdzie On chce. Pozwólmy się prowadzić. Musimy być blisko Boga – niezbędna jest osobista modlitwa. Jak mówi Papież Franciszek „pozwól żeby Pan na ciebie patrzył” – trzeba dać czas Panu Bogu.

Naszym zadaniem jest świadectwo – przełożenie Ewangelii na konkret codziennego życia. Nie możemy martwić się tylko o nas samych, o naszą niemożność. Musimy wyjść z Wieczernika – Duch Święty daje moc. Wyjść do świata – do tych, którzy myślą inaczej. Wszyscy mają z nami coś wspólnego: są dziećmi Boga. Mamy ich przyciągać, a nie nawracać. Dlatego najważniejsze jest świadectwo. Każdy z nas jest przeznaczony dla Ewangelii – Ona musi „stać się w nas” – przemienić mnie.

Ruchy w Kościele nie mogą zamykać się w swoim gronie, ale pod przewodem pasterzy muszą otwierać się na świat. Będąc w Kościele, trwając w nim, będąc jedno z Kościołem – z Bogiem, z Duchem Świętym – otwierać się na świat.

Na zakończenie Mszy świętej uczestnicy Kongresu zawierzyli swoje ruchy i stowarzyszenia Matce Bożej słowami modlitwy Papieża Franciszka z Adhortacji „Evangelii Gaudium”.

Po Mszy św. Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp. Stanisław Gądecki, po przywitaniu uczestników, mówił o znaczeniu świeckich w misji ewangelizacyjnej. Omawiane w czasie Kongresu treści winny znaleźć przełożenie na życie, na obowiązujące prawo, na działanie. Należy pokazywać, że religia jest czymś pożytecznym w życiu. Postawić nie na akcjonalność, ale na formację integrującą działanie, na udzielanie odpowiedzi na potrzeby czasu. Ważne są trzy elementy:

komunia – z Bogiem, człowiekiem i społeczeństwem;

świadectwo – zawsze i wszędzie aż do końca (z łac. Świadectwo – martyria) –          

              przykładem bł. Ks. Jerzy Popiełuszko;

misja – w najbliższych 2 latach Chrystusowe „Nawróćcie się i wierzcie w Ewangelię”

              będzie programem przygotowania do 1050-ej rocznicy Chrztu Polski i do

              Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.

Drogą jest codzienna modlitwa – nasłuchiwanie co mówi Bóg.

Przewodniczący Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich o. Adam Schultz S.J. powiedział m.in. „Obecnie pragniemy przejść od biernego przyglądania się, jak ten świat coraz bardziej się laicyzuje i podejmuje wysiłek, aby chrześcijaństwo i chrześcijan wyrugować z życia społecznego, ze świadomości publicznej i ograniczyć do zakrystii, ku odbudowywaniu pozytywnej wizji naszej aktywności – odnowienia tego świata w duchu Ewangelii, przemieniania go z Chrystusem”.

Przewodniczący Rady Episkopatu Polski do spraw Społecznych abp. Józef Kupny mówił, że zaangażowanie społeczne ruchów jest przejawem troski o ubogich. Przedstawił kilka rodzajów ubóstwa: materialno – społeczne; ubóstwo duchowe – przeciwieństwo ubóstwa materialnego; ubóstwo „Boże”;  oraz nędzę – ubóstwo przeżywane bez wiary w przyszłość, bez nadziei  na możliwość jakiejkolwiek zmiany sytuacji.  Środkiem przeciwko ubóstwu jest miłość. Natomiast w przypadku nędzy niezbędna jest pomoc z zewnątrz.

Wysłuchaliśmy również świadectwa członka ruchu Focolari, który przedstawił możliwości i sposób apostołowania w pracy zawodowej oraz fascynującego świadectwa małżeństwa z Kościoła Domowego z ruchu Światło – Życie. Na własnym przykładzie mówili o fundamentalnym znaczeniu formacji chrześcijańskiej w rodzinie.  

Prymas Polski abp Wojciech Polak poruszył bardzo istotny problem: „Jak kochać Kościół, gdy widzimy w nim tyle zła?”

Odpowiedzią na zło w Kościele winna być nasza świętość, która motywuje nas do walki ze złem – „ … miłość do Kościoła prowadzić będzie bowiem do cierpliwego i pogłębionego rozeznania sytuacji, do zdecydowanego działania zgodnego ze stopniem odpowiedzialności, którą ponosimy za wspólnotę”. (za Papieżem Franciszkiem) „ … Nie – dla egoistycznej acedii /zgorzknienia/, nie – dla jałowego pesymizmu, nie – dla ducha światowości, nie – dla wojny między nami. (…) nie walczyć z ofiarami, ale ze złem.”

Ostatnią częścią Kongresu była prowadzona przez biskupa pomocniczego Archidiecezji Warszawskiej Józefa Górzyńskiego modlitwa przed Najświętszym Sakramentem i modlitwa u grobu Błogosławionego  Księdza Jerzego Popiełuszki.

Oprac. em